In Nederland heb je de verklaring van executele (een variant op de verklaring van erfrecht) van een notaris aan de in een testament benoemde executeur, waarmee die de nalatenschap kan gaan beheren (executele is bewind over een nalatenschap als executeur, zie art. 4:142 e.v. BW). Verschil is dus dat deze verklaring door de notaris wordt afgegeven en niet door een rechtbank. Een verklaring van erfrecht is algemener - die dient er in de eerste plaats toe duidelijk te maken wie de rechthebbenden op de nalatenschap zijn en hoe het is gesteld met hun beschikkingsbevoegdheid (zie art. 4:188 BW voor de mogelijke inhoud). In die verklaring _kan_ dus ook zijn opgenomen dat in een testament een executeur is benoemd - of een bewindvoerder of vereffenaar - en wie dat is, maar dat hoeft niet. Zie voor een korte uitleg ook http://www.uwnotaris.nl/index.php?id=83. De voorstellen van TFM lijken mij dus niet zo slecht, alleen is een verklaring van erfrecht zoals je zegt ruimer dan een grant of probate. Je kunt er bv. 'gerechtelijk' bij zetten om aan te geven dat die grant door een rechtbank wordt afgegeven en niet door een notaris, zoals in Nederland. Hoe het in België is weet ik niet.